بخش های آوایی تک بخشی و چند بخشی و یادگیری در ترتیب زمان

"انواع اصلی ویژگی های چند بخشی در آواشناسی شامل تکیه (استرس)، تن، طول و آهنگ" (لدفگد، 1982، صفحه 219) توجه محققانی را که در زمینه آواشناسی و تلفظ مطالعه می کنند را جلب کرده است. تکیه (استرس) کلمات نقش بسیار مهمی در یادگیری زبان انگلیسی هم از جنبه دریافت و فهم شنونده و هم گوینده دارد. بخش (سیلاب) کلمه (بخش های تاکیدی و غیر تاکیدی یا سیلاب های استرس دار و بدون استرس) نیز می تواند نقش مهمی در فهم و درک زبان داشته باشد. این مطالعه ترتیب زمانی یادگیری تغییرات در بخش (سیلاب) و تکیه (استرس) کلمه را در برخی جفت لغت های زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی و نیز موفقیت زبان آموزان ایرانی را در یادگیری این تغییرات برسی می کند. برای انجام این کار سه گروه و شش زیر گروه از جفت لغت ها انتخاب شدند. سه گروه اصلی شامل فعل-صفت با دیکته (نگارش) یکسان، فعل-اسم با دیکته (نگارش) یکسان و فعل-اسم شامل اسم هایی که به –tion ختم می شوند. این مطالعه جفت لغت هایی که زودتر و جفت لغت هایی که دیر تر یاد گرفته می شوند را با در نظر گرفتن تاکید (استرس) کلمه و بخش (سیلاب) کلمه نشان می دهد. در این مطالعه چهل و دو زبان آموز نوجوان دختر با سطح زبان بالای متوسط شرکت کردند. این تحقیق دارای یک پیش آزمون (pretest) و یک پس آزمون (posttest) است. شرکت کنندگان باید 35 جمله و عبارت را که به طور تصادفی از بین گروه ها و زیر گرو های ذکر شده انتخاب شدند و جهت ارزیابی یادگیری تلفظ های انگلیسی استفاده می شوند را بلند بخوانند. این تحقیق شامل 15 جلسه سی دقیقه ای آموزشی است: 5 جلسه آموزشی جهت آمادگی و 10 جلسه آموزشی اصلی. آموزش عمدتا شامل آموزش مستقیم و غیر مستقیم تلفظ صامت ها و مصوت ها و نیز آموزش الگوی تغییرات تاکید (استرس) و بخش (سیلاب) کلمه در جفت لغت ها به روش آموزشی تفکر و حل مسئله و تکرار تمرین هایی جهت یادگیری می باشد. با در نظر گرفتن تلفظ و الگوهای تغییرات تاکید (استرس) و بخش (سیلاب) کلمه در جفت لغت های سه گروه اصلی و شش زیر گروه، نتایج حاصله نشان می دهد که آموزش موثر بوده است و موفقیت در یادگیری تلفظ و الگوها به صورت کلی حاصل شده است. با در نظر گرفتن جزییات، یک گروه اصلی و چهار زیر گروه گروه هایی بودند که تلفظ و الگوی تاکید (استرس) آن ها زودتر فرا گرفته شد. این یافته ها می توانند هما هنگ با بعضی تئوری های آموزش زبان مانند تئوری مربوط به زبان بین زبان مادری و زبان هدف (inter-language) ، تئوری قابلیت یاددهندگی و قابلیت یادگیرندگی(learnability hypothesis and teachability hypothesis) ، و تئوری مربوط به سطوح مختلف آمادگی جهت یادگیری سطح های مختلف زبان (developmentally readiness) باشد. به علاوه نتایج حاصله برای مدرسان، موسسات آموزس زبان، و کسانی که علاقه مند به آموزش و یادگیری تلفظ زبان انگلیسی هستند می تواند کاربردی باشد.